Phenytoin (Phenytoin Level)
فنیتوئین یک داروی ضدتشنج با کاربرد گسترده در کنترل تشنجهای تونیک–کلونیک و انواعی از حملات پارشیال است. اندازهگیری سطح خونی فنیتوئین برای تنظیم دقیق دوز، پیشگیری از مسمومیت دارویی و بررسی علت تشنجهای کنترلنشده اهمیت دارد. بهدلیل متابولیسم اشباعپذیر فنیتوئین، حتی تغییرات کوچک در دوز میتواند باعث بالا یا پایین رفتن قابلتوجه سطح خونی آن شود؛ بنابراین پایش منظم سطح دارو در بسیاری از بیماران ضروری است.
این آزمایش با نام Phenytoin Level انجام میشود و نمونه مورد نیاز آن خون وریدی (سرم) است. ناشتایی لازم نیست، اما نمونه باید در حالت «تروف» یعنی درست قبل از مصرف نوبت بعدی دارو گرفته شود تا مقدار واقعی و پایدار دارو اندازهگیری شود. سطح فنیتوئین به عملکرد کبد، اتصال به آلبومین و تعامل دارویی بسیار حساس است. در بیماران با آلبومین پایین یا نارسایی کلیوی، مقدار «فری» دارو افزایش مییابد حتی اگر سطح تام دارو نرمال به نظر برسد.
افزایش سطح فنیتوئین میتواند موجب علائمی مانند نیستاگموس، لرزش، عدم تعادل، خوابآلودگی، تهوع، گیجی و در سطوح بالاتر مشکلات قلبی و سرکوب سیستم عصبی مرکزی شود. کاهش سطح آن معمولاً نشانه مصرف ناکافی، جذب نامناسب، یا تداخل دارویی با داروهای القاکننده آنزیمی مانند کاربامازپین، فنوباربیتال و ریفامپین است. داروهایی مانند والپروات و برخی آنتیبیوتیکها میتوانند سطح مؤثر فنیتوئین را بالا ببرند. این تست در تنظیم دوز، بررسی مسمومیت حاد، ارزیابی قطع و وصلهای دارویی و پایش بیماران با نوسانات آلبومین کاربرد دارد.
مقادیر درمانی (میکروگرم بر میلیلیتر):
سطح درمانی تام (Total):
۱۰ تا ۲۰
سطح درمانی آزاد (Free):
۱ تا ۲
خطر مسمومیت بیشتر در بالاتر از:
۲۰ تام