تست آسپارتات آمینوترانسفراز
Aspartate Aminotransferase ( AST , SGOT )
شرایط نمونه گیری : در صورت امکان از 12 ساعت پیش از آزمایش از مصرف داروهای تاثیرگذار بر آزمایش جلوگیری شود و همچنین بیمار نباید هیچ تزریق داخل ماهیچه ای (IM) انجام دهد.
تفسیر آزمایش AST
این آنزیم در غلظت های بالا در بافت های دارای متابولیسم بالا همچون سلول های ماهیچه اسکلتی، عضله قلب، سلول های کبد و در مقادیر کمتری در RBC ها، کلیه ها و لوزالمعده وجود دارد. وقتی بیماری با جراحت بر این سلول ها اثر بگذارد، این سلول ها تخریب می شوند، AST آزاد می شود، به واسطه خون برداشته می شود و سطح سرمی آن افزایش می یابد. مقدار افزایش AST با تعداد سلول های آسیب دیده رابطه ی مستقیمی دارد. AST سرم 8 ساعت بعد از آسیب سلولی افزایش می یابد، ظرف 36 – 24 ساعت به حداکثر خود می رسد و در عرض 7 – 3 روز به اندازه طبیعی خود باز می گردد. اگر آسیب سلولی مزمن باشد، آنزیم AST دائما بالا خواهد بود. از این آنزیم برای بررسی بیماران مشکوک به بیماری های هپاتوسلولار استفاده می شود. در هپاتیت حاد سطح AST می تواند به 20 برابر مقدار طبیعی خود برسد.
مقادیر نرمال
نوزاد:
5 – 0 روزه: 140 – 35
کمتر از 3 ساله: 60 – 15
6 – 3 ساله: 50 – 15
12 – 6 ساله: 50 – 10
18 – 12 ساله: 40 – 10
بالغین: 0 – 35 U/L ( زنان نسبت به مردان سطوح پایین تری دارند )
افراد مسن: کمی بالاتر از افراد بالغ
دلایل افزایش : بیماری های کبدی و هپاتیت ، پانکراتیت حاد و آنمی همولیتیک حاد میزان AST را افزایش می دهند.
دلایل کاهش : بری بری، کتواسیدوز دیابتی، بیماری حاد کلیوی و حاملگی سطح این آنزیم را کاهش می دهند.
داروها و عوامل مداخله گر : داروهای ضد فشار خون بالا، اریترومایسین، قرص های ضد بارداری، مواد مخدرو ورزش ممکن است سطوح AST را بالا ببرند وهمچنین حاملگی از عواملی می باشد که می تواند سطح این آنزیم را کاهش دهد.