Anti Streptolysino O (ASO)
نام اختصاری: ASO
سایر نام ها: آنزیم آنتی استرپتولیزین O
بخش مورد انجام: سرولوژی
شرایط نگهداری: نمونه در ◦c 4 به مدت 3 روز و در ◦c20- به مدت 14 روز پایدار است.
کاربردهای بالینی: اندازه گیری آنتی استرپتولیزینO سرم یک معیار با ارزش و مطمئن در تشخیص عفونت های استرپتوکوکی (استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A) م ی باشد.
مقادیر طبیعی:
بزرگسالان/ کهنسالان : ml/واحدتاد 160≤
کودکان :
6 ماه تا 2 سال : ml/واحدتاد 50 ≥
2 تا 4 سال : ml/واحدتاد 160≤
5 تا 12 سال : ml/واحدتاد 170 ≤
آزمایش آنتی استرپتولیزین (ASO)چیست؟
تعیین عیار آنتی استرپتولیزینO (ASO) سرم یک معیار با ارزش و مطمئن در تشخیص عفونت های استرپتوکوکی
(85- 80%) می باشد. عیار ASO به ویژه در موارد تب روماتیسمی و گلومولونفریت اهمیت دارد. تیتر افزایش یافته دلیل بر عفونت استرپتوکوکی اخیر است. کاهش تیتر علامت خوبی برای فقدان تب روماتیسمی فعال است. بهتر است 10 روز پس از اولین آزمایش مجدداً آزمایش تکرار شود. بیمارانی که تیتر ASO منفی و کشت مثبت دارند حامل میکروارگانیسم می باشند.
افزایش سطح : در عفونت های حاد استرپتوکوکی، تب روماتیسمی حاد و آندوکاردیت باکتریایی افزایش سطح تیتر ASO مشاهده می شود.
عوامل مداخله گر:
- همولیز در نتایج آزمایشات ایجاد منفی کاذب می کند.
- افزایش کلسترول، بتالیپوپروتئین و گلوبولین ها با خنثی کردن استرپتولیزین O باعث افزایش کاذب تیتر ASO می شود.
- آنتی بیوتیک ها موجب کاهش تعداد استرپتوکوک ها می گردند و تولید ASO را سرکوب می کنند. استروئیدها، داروهای سرکوبگر ایمنی می باشند که تولید ASO را سرکوب می کنند.
توضیحات:
- آلودگی سرم به باسیلوس سرئوس و برخی پسودوموناها ( به علت عدم ضدعفونی کامل پوست هنگام نمونه برداری ) نیز باعث افزایش کاذب تیتر ASO می شود.
- تیتر بالای ASO به تنهایی ارزش کلینیکی ندارد و آنچه مهم است تغییرات تیتر ASO است.
- همزمان با تیتر بالای ASO باید کشت گلو مثبت شده و یا سدیمان نیز افزایش یابد، در غیر این صورت آزمایشات سرولوژی برای تشخیص عفونت های حاد استرپتوکوکی ارزشی ندارند.
- Todd ( تاد) بالاترین رقتی از سرم که از فعالیت استرپتولیزینO جلوگیری کند یا رقتی از سرم که همولیز را نشان نمی دهد.